Walk-over
De wedstrijd tegen het derde van SKC moest een revanche worden op de minder goede seizoenstart van de mannen. De gepokt en gemazelde volleyballers waren er om half 8 klaar voor om de groentjes te laten zien dat er met het inslaan geen wedstrijden gewonnen worden. De eerste set was dan ook een walk-over. Met 25-14 werd de set afgedaan en SKC liep beteuterd langs de scheidsrechtersstoel naar de andere kant.
Ommetje in het park
Aan het begin van de tweede set wist Leython niet de teleurstelling van de tegenstander verder uit te buiten. Het werd een redelijk gelijk oplopende set, met af en toe een servicereeksje van deze of gene, een ditje en een datje, bal in, bal uit. U kent het wel. 25-23 voor Leython. Het zag er uit als een ommetje in het park. SKC liep braaf aan de lijn.
Te pijnlijk
Als donderslag bij heldere hemel was daar de 3e set. Beide teams schrokken er van. 1 iemand schrok niet. Dat was de scheidsrechter. Geen probleem, een netfoutje, een balletje in, een balletje op de lijn. Het werd niet allemaal even scherp waar genomen. Maar wederom 25-23 voor Leython. Of toch niet? Wat gebeurt daar nu? Er is niet gefloten, de bal is nog in het spel, of toch niet? Hij ligt bij Leython op de grond. Omdat het te pijnlijk is om verder op te halen, doen we dat maar niet 29-31 in het voordeel van SKC.
Rollebollen
De 4e set begint met een SKC dat de keeltjes open zet. Genade is hen geschonken en ze zullen leven zoals ze nog nooit geleefd hebben. Wat is het toch fijn om te kunnen genieten van de kleine dingen in het leven. Een balletje tegen de antenne, een bal met extra veel back-spin over het net spelen of lekker rollebollen door het veld van de tegenstander. SKC nam het ervan. De scheids gaf hen een vinger, maar nu gingen die hongerige studenten er vandoor met zijn vrouw. 18-25
Oneerlijk
De 5e set heeft uw verslaggever niet meer meegemaakt. Toch een samenvatting. Dit en dat, zus en zo. 13-15. Volleybal is oneerlijk.
Door: Jaap van der Veen (H2)
Meer nieuws
Oorverdovend lijnbaltoernooi!
