Zaterdag 28 oktober mochten wij afreizen naar het mooie Leidschendam. Het was al meteen genieten geblazen toen we nog maar net de kantine hadden betreden. Hoe de barvrouw (na het waarschijnlijk roken van 5 pakken Van Nelle) de woorden ´broodje kroket´ door de kantine schreeuwde (waar maar 7 man aanwezig was) was een gezellige binnenkomer. We hadden er zin in!
Deze wedstrijd moesten we het helaas doen zonder Jules vanwege een schouderblessure. De eerste set begonnen we met Evelien op de spelverdeling, Emy en Karlijn op het midden, Tara op de dia, Clau en G aan de buitenkant en Floor als libero. Deze set begonnen we goed en we speelden een net spel. Toch kwamen we er wel vrij snel achter dat het hard werken zou worden. Ondanks ons goede spel wist Volevo veel van de vloer te halen en konden wij onszelf maar moeilijk belonen. De spelverdeelster van Volevo scoorde wat mooie doortikballen en was een gouden duo met hun diagonaal. Met een dubbele wissel kwamen Dana en Evi erin en uiteindelijk wisten we deze set met een mooie 25-15 binnen te slepen. We mochten alleen echt niet verslappen!
Set twee begonnen we met dezelfde beginopstelling als set 1. Hier wist Volevo helaas beter in hun eigen spel te komen. Ze verdedigden onwijs veel en wij wisten er aanvallend niet goed doorheen te komen. Dana en Evi kwamen er weer in met een dubbele wissel en ondanks de goede terugslag, wisten we het tij niet te keren. Deze set ging naar Volevo met een eindstand van 18-25. In deze set kwamen we er ook langzaam achter dat je een volleybalwedstrijd blijkbaar ook met drie teams (lees: twee tegenstanders) kunt spelen. De scheidsrechters vonden blijkbaar, ondanks dat wij dachten dat we best hard ons best deden, dat we toch wat harder moesten werken voor onze punten.
Set drie betekende dus nog een tandje bijschakelen. Dana en Evi bleven staan en we wisten ons goed te herpakken in onze pass en verdediging waardoor we weer in ons vertrouwde nette spel kwamen. Met wat goede serviceseries van onder anderen Evi, Karlijn en Claudia raakte Volevo daarbij gelukkig ook wat meer uit hun spel. Met een keurige 25-16 wisten we deze set af te ronden.
In set vier begonnen we met dezelfde opstelling als set drie. Helaas wist Volevo toch weer snel op te schakelen. Wij lieten gaten vallen in onze verdediging en aanval waardoor we Volevo de wedstrijd lieten bepalen. Oh nee wacht… niet alleen Volevo, ook de scheidsrechters kregen het weer te pakken. Laten we zeggen dat het niet altijd in ons voordeel uitviel maar deep down hadden we dit ook weer nodig om ons eigen vuurtje aan te wakkeren. We bleven vechten en toch ook wel echt genieten want het was een mooie wedstrijd om te spelen!
Toch was het erg frustrerend hoe het na een degelijke derde set toch weer zo kon omslaan. Tess en Jules (ondanks haar blessure) kwamen erin aan het net om het de aanvallers van Volevo wat moeilijker te maken. Helaas wist Volevo (terecht) met een mooi spel deze set binnen te halen met een eindstand van 20-25.
Set vijf was het mes in de bek, alles of niets. Met die mindset gingen we erin, onwetend wat ons allemaal te wachten stond. Volevo gaf zich zeker niet gewonnen en we gingen dan ook gelijk op vanaf het begin. Hun midden was weer ijzersterk en wij konden daar moeilijk op antwoorden. Eigen spel blijven spelen en werken, werken, werken!
Ons vuurtje werd weer gigantisch aangewakkerd omdat de lijnen van het veld opeens toch anders leken te lopen, wij tikkertje bleken te spelen met het net, nieuwe volleybaltechnieken goedgekeurd werden en er soms een blinddoek werd opgezet voor touché’s. Dat leidde tot veel woede en frustratie maar daarmee kwam ook een lading adrenaline vrij die we hard nodig hadden. Wij moesten en zouden deze set winnen. Na zo’n 6 immens spannende setpoints konden de scheidsrechters de rek er niet meer inhouden. Deze set ging met een eindstand van 22-20 eindelijk naar ons!
Ondanks ons gemiep willen we de scheidsrechters uiteraard wel bedanken want god, zonder jullie hadden we deze wedstrijd niet met zoveel passie gespeeld. Volevo natuurlijk ook bedankt voor de prachtige wedstrijd en het leuke sfeertje in de zaal. We hopen 3 februari weer net zo’n gave pot tegen jullie te spelen (maar dan met net iets meer punten voor ons).