Het dorp Oudewater, bekend om de heksenvervolging in vervlogen tijden, was het strijdtoneel voor de wedstrijd van Leython H1 tegen Jupiter. Een druilerige tocht over provinciale wegen bracht het team krap op tijd bij de Noort Syde, waar de koffie nog moest opgewarmd.
Coach Stronkhorst keerde terug op de bank, maar vaste spelverdeler Ramon Grotens ontbrak. Met andere spelverdeler Jurrian Meijerhof nog steeds in de lappenmand rustte de druk van het verdelen van het spel vandaag op de schouders van Ilja Cederhout, de goed in het team geïntegreerde invaller en alleskunner. Verder was de opstelling al een flinke puzzel gezien de blessures; aanvoerder Bas van der Tang, fervent tennisser – had last van z’n arm en libero Coen van der Sluijs heeft een mysterieuze blessure die het lastig maakt laag te zitten. Dat leidde ertoe dat Mathijs van der Hurk wederom de libero-positie op zich nam, en Sjoerd Verbeek en Niels Barelds als passer-loper in de basis stonden. Siem Hijmans bekleedde de diagonaalpositie en Tim Hilverts en Joris Heinsbroek verzorgden de middenblokkering.
Een vroege voorsprong werd opgebouwd, en bij een 10-4 voorsprong vond de coach van Jupiter het genoeg en besloot na een krappe vijf minuten al tot een time-out. Marc had lovende woorden voor de heksenjagers in het veld, die de complimenten misschien iets te diep in de zak stoken. De time-out deed de thuisploeg goed, en de Leiderdorpse voorsprong verdween als sneeuw voor de zon. Met grote ogen keken de bezoekers om zich heen, en concludeerden tot hun schrik dat de eerste set voor hun neus was weggekaapt.
Voor uitgebreide analyse geen tijd, want de weg omhoog moest gevonden worden. Dat was ook het geval, want in de tweede set werden aan de hand van goede service-reeksen van Tim Hilverts en Joris Heinsbroek, in combinatie met de energie van de in het veld gekomen Bas van der Tang de punten aan elkaar geregen. De tegensputteringen van de thuisploeg waren zeker nog niet over, want het bleef tot het laatste punt spannend. Gelukkig wist Leython de voorsprong over de streep te trekken, en was de stand na twee sets weer gelijk.
Hoewel de rust was wedergekeerd, was de coach nog niet tevreden. Hij hekelde het gebrek aan communicatie in het veld, en voelde zich genoodzaakt Casper van Houten binnen de lijnen te brengen, zodat het probleem in ieder geval niet meer zou zijn dat er te weinig gepraat zou worden. Samen met de ervaren kracht van Wijnand Mooij wisten zij het fundament dat in de tweede set gelegd was verder uit te breiden. Het verdedigend werk was de hele wedstrijd goed, maar zeker in deze set onderscheidden de spelers in het achterveld zich onder leiding van Mathijs van der Hurk met een aantal katachtige reflexen om ballen van de grond te houden.
De laatste set was bijna een kopie van de derde – Leython had duidelijk zijn draai gevonden, en wist onder luid gezang (Ja, ja, ja) van de meegereisde pechvogel, kleinkunstenaar en chansonnier Jurrian Meijerhof, en de fanclub uit Woerden de winst in vier sets binnen te slepen.
Volgende week staat de wedstrijd tegen Spaarnestad Heren 4 op het programma in de Bloemerd, de oude ploeg van de relatief recent naar Zuid-Holland verhuisde Tim Hilverts.